Το τέλος σημαίνει την αρχή

Και τι είναι ο θάνατος στην τελική;
Μια ανάσα, ή λίγα λεπτά μιας μοναδικής, αριθμητικά, εμπειρίας.
Ύστερα, ούτε πόνος, ούτε λύπη.
Σάμπως τότε, θα έχουμε συνείδηση..;

Αλλά αγαπάμε αυτόν τον κόσμο.
Αγαπάμε τον εαυτό μας.
Τον αγαπάμε πολύ περισσότερο απο οτι έχουμε κουράγιο να τον ζήσουμε στο παρόν.

Τι γίνεται όμως με τους ρομαντικούς που θέλουν να ζήσουν το σήμερα στο τώρα; Καταλαβαίνουμε την αδικία να στερούμε τους εαυτούς μας από την καθολική μελλοντική εικόνα μας.
Γι’αυτό, δεν θα φύγουμε με παράπονο και δάκρυα.
Εκείνη τη στιγμή όλοι θα γελούν και θα χειροκροτούν.
Εκείνη τη στιγμή, θα γίνει ο ρομαντισμός πραγματικότητα, η στενοχώρια γιορτή και ο θάνατος η γέννηση του νέου..