Τέλη του μήνα θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση με αίτημα την επαναλειτουργία της Συριακής Πρεσβείας στην Ελλάδα.Το κείμενο του καλέσματος όμως, τελειώνει με αυτή την περιπαιχτική πρόταση <<Η νίκη του Συριακού λαού θα είναι νίκη όλων των λαών της περιοχής>>.
Οι θρησκευτικές/εθνικές ομάδες:
Οι Κούρδοι στη Βόρεια Συρία (αποτελούν το 15% του πληθυσμού της Συρίας) πριν την ''Αραβική Άνοιξη'', αποτελούσαν από το Μπααθικό καθεστώς της οικογένειας Άσσαντ, έναν από τους πληθυσμούς που υπέφεραν σφαγές και μέχρι και τοπικά ξεκληρίσματα/<<μίνι γενοκτονίες>>. Συχνά και ανά περιοχές, ακόμα και η έκφραση της κουρδικής καταγωγής ή η ομιλία της κουρδικής γλώσσας αποτελούσε αφορμή για φυλακίσεις ή και δολοφονίες.Οι Σουνίτες (στην ακραία του εφαρμογή, στον ορθόδοξο ισλαμισμό, γνωστό και ως ουαχαμπισμός/σαλαφισμός αποτελούν την οργάνωση ''Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Λεβάντε ακα ΙΣ ή ΙΣΙΣ ή ΙΚΙΛ ή IS ή ISIS ή ISIL), σε όλες τις Σιιτικές χώρες και προφανώς υπό το Μπααθικό καθεστώς της οικογένειας δικτατόρων Αλ-Ασσάντ, υπέφεραν μαζικές σφαγές ή εκτοπίσεις λόγω της πίστης τους. Σφαγές έχουν καταγραφεί και εδώ.
Ο Μπασάρ Αλ-Ασσάντ:
Σαν βγαλμένο από την ταινία "ο Δικτάτορας", ο Μπ. Αλ-Άσσαντ λάμβανε το 95% στις εκλογές και επανεκλεγόταν συνέχεια από το 2000. Σφαγές αντιφρονούντων, μαζικές φυλακίσεις και εκτοπίσεις διαμόρφωναν και εδώ το σκηνικό.Ο ίδιος Άσσαντ είχε τη δυτική χώρα (μεγάλα αστικά κέντρα) να ζει σε μια κοσμική σφαίρα πραγμάτων, και την υπόλοιπη χώρα, να πληρώνει γι'αυτό. Φοβερές οικονομικές ανισότητες, μη καταμερισμός του πλούτου και.. η εξέγερση.
Στην εξέγερση του 2012, όπου τα αιτήματα του λαού (κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά) ήταν δίκαια, ο Άσσαντ πρώτος χρησιμοποίησε χημικά καταστέλλοντας έτσι ή τουλάχιστον προσπαθώντας τις μαζικές διαμαρτυρίες, που αρκετές από αυτές, και είναι επίσης κοινά αποδεκτό, πως ήταν αμερικανοκινούμενες. Σε δεύτερο χρόνο ο Άσσαντ δεν είχε αρνηθεί την ύπαρξή τους και λόγος είχε γίνει τότε ώστε τα χημικά αυτά να έρθουν να καταστραφούν στη Σούδα.
Οι αντιπολιτευόμενοι:
Πλέον η βασική αντιπολίτευση του δικτάτορα Άσσαντ, λέγεται Αμερική και εκφραζόταν μέσω του ΙΚΙΛ παλιότερα και πλέον εκφράζεται από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Άλλες συμμετοχές στο έργο, ΕΕ και ΟΗΕ με την πλευρά των φονταμενταλιστών του ΕΣΣ και Ρωσία, Ιράν στο πλευρό του Άσσαντ.Ενώ τα δίκαια αιτήματα των εξεγερμένων μπορούσαν να βρουν τρόπο και να εκφραστούν με ουσία και πολιτική θέσπιση μέσα στις γειτονιές που υπέφεραν τις ορέξεις του δικτάτορα Άσσαντ, τα ηγετικά πρόσωπα του ΕΣΣ και λοιπών ομάδων, στράφηκαν εξ'ολοκλήρου στη Δύση και έτσι έσβησε κάθε ελπίδα για μια δημοκρατική λύση. Δικτάτορας ο ένας, Ουαχαμπιστές οι άλλοι.
Η εμφάνιση των Κούρδων στη Βόρεια Συρία (γνωστή και ως Ροζάβα, δηλαδή "Δύση", από το "Δυτικό Κουρδιστάν" στα κουρδικά), με τον ελάχιστον εξοπλισμό που εξασφάλισε γι'αυτούς το PKK, ξεκίνησαν ένα αγώνα πρωτόγνωρο για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δε μιλούσαν για κράτος, αλλά για μια συνομοσπονδία που θα απαρτιζόταν από όλες τις φυλές και τις θρησκείες και θα ζούσαν αρμονικά. Βασισμένο στις ιδέες του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν και το μανιφέστο του <<Δημοκρατικός Φεντεραλισμός>>.
Αυτό το βήμα, οι Κούρδοι το πραγμάτωσαν μέσα από μονάδες πολιτοφυλάκων συντελεσμένες από Κούρδους, Άραβες και Γυναίκες. Μέσα από τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, την κατάργηση κάποιων και την δημιουργία άλλων, ακόμα και ελευθεριακών (κολλεκτίβες, σχολεία, ειδικά σχολεία για να διδάσκονται κυρίως ενήλικες τη Γυναικολογία, επιστήμη που εισήγαγε ο Α. Οτσαλάν, ερευνώντας και εξυμνώντας τις ιστορικά μητριαρχικά δομημένες κοινωνίες που καταγράφηκαν σε όλο τον πλανήτη).
Η σύνοδος της Αστάνα:
Αρχές του 2017, πραγματοποιήθηκε <<Σύνοδος Ειρήνης>> στην Αστάνα του Καζακστάν για την επίλυση του Συριακού. Ο Άσσαντ, πιθανότατα δεχόμενος πιέσεις και από το Ιράν (κάτι που δε μπορεί να διασταυρωθεί), όχι μόνο έμεινε αμέτοχος στις διαθέσεις της Τουρκίας που ήθελαν τους <<τρομοκράτες>> Κούρδους εκτός τραπεζιού διαπραγματεύσεων, αλλά με τη λήξη της, και με τις προσωπικές προτροπές Λαβρόφ να δεχτεί της πρόταση των Κούρδων για αυτονομία στη Βόρεια Συρία, αυτός επέμεινε να μην κάνει καμία παραχώρηση.
Σε μια κίνηση αξιοπρέπειας, οι Κούρδοι αφαίρεσαν από επίσημο όνομα της Βόρειας Συρίας το Ροζάβα και την ονόμασαν <<Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας>>, επιβεβαιώνοντας άλλη μια φορά στην πράξη τους σκοπούς, τις διαθέσεις για το εγχείρημά τους.
Μελετώντας όλα τα παραπάνω, αναρωτιέσαι όντως τι σημαίνει η φράση <<Η νίκη του Συριακού λαού θα είναι νίκη όλων των λαών της περιοχής>>. Λαός της περιοχής είναι και οι Κούρδοι όπως είναι και οι Σουνίτες Ισλαμιστές.
Μόνη λύση για την Μέση Ανατολή, το Κουρδικό μοντέλο:
Δεν τίθεται ζήτημα, ούτε χωρούν παρενθέσεις στο ποια πλευρά πρέπει να είναι η νικητήρια ανάμεσα σε Άσσαντ και ΕΣΣ. Είναι δεδομένο όμως, πως καμία καλύτερη μέρα δεν θα ακολουθήσει για τους λαούς της Συρίας όταν ο Άσσαντ κερδίσει τους φασίστες φονταμενταλιστές του ΕΣΣ. Και πως τίποτα καλό δεν θα συμβεί όχι μόνο στη Συρία, αλλά και σε όλους τους λαούς του κόσμου αν επικρατήσει ο ΕΣΣ, ουσιαστικά η Αμερική. Η αναγνώριση της ανάγκης στησίματος αναχωμάτων στην Αμερικάνικη ιμπεριαλιστική μηχανή και γενικότερα στη δυτική, είναι δεδομένη. Ένα εθνικιστικό, επιλεκτικά σοσιαλιστικό, καθεστώς όπως αυτό του Άσσαντ, δεν προσφέρει τίποτα στη Μέση Ανατολή.
Αντιθέτως το κουρδικό μοντέλο, εκείνο της συνύπαρξης λαών και θρησκειών, της ενοποίησης μπροστά σε κάθε εκμεταλλευτικό παράγοντα (Δύση, Ρωσία, Κίνα), μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό προπύργιο σταθερότητας και ουσιαστικής αντίστασης, που δε θα εξαρτάται από καμία υπερδύναμη και κανένα κέντρο.Έχει αποδειχτεί στην πράξη. Αποδεικνύεται κάθε μέρα και πλέον αποτελεί μια πετυχημένη πράξη του παρελθόντος. Αποτελεί μια ιστορική απόδειξη.
Οι θρησκευτικές/εθνικές ομάδες:
Οι Κούρδοι στη Βόρεια Συρία (αποτελούν το 15% του πληθυσμού της Συρίας) πριν την ''Αραβική Άνοιξη'', αποτελούσαν από το Μπααθικό καθεστώς της οικογένειας Άσσαντ, έναν από τους πληθυσμούς που υπέφεραν σφαγές και μέχρι και τοπικά ξεκληρίσματα/<<μίνι γενοκτονίες>>. Συχνά και ανά περιοχές, ακόμα και η έκφραση της κουρδικής καταγωγής ή η ομιλία της κουρδικής γλώσσας αποτελούσε αφορμή για φυλακίσεις ή και δολοφονίες.Οι Σουνίτες (στην ακραία του εφαρμογή, στον ορθόδοξο ισλαμισμό, γνωστό και ως ουαχαμπισμός/σαλαφισμός αποτελούν την οργάνωση ''Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Λεβάντε ακα ΙΣ ή ΙΣΙΣ ή ΙΚΙΛ ή IS ή ISIS ή ISIL), σε όλες τις Σιιτικές χώρες και προφανώς υπό το Μπααθικό καθεστώς της οικογένειας δικτατόρων Αλ-Ασσάντ, υπέφεραν μαζικές σφαγές ή εκτοπίσεις λόγω της πίστης τους. Σφαγές έχουν καταγραφεί και εδώ.
Ο Μπασάρ Αλ-Ασσάντ:
Σαν βγαλμένο από την ταινία "ο Δικτάτορας", ο Μπ. Αλ-Άσσαντ λάμβανε το 95% στις εκλογές και επανεκλεγόταν συνέχεια από το 2000. Σφαγές αντιφρονούντων, μαζικές φυλακίσεις και εκτοπίσεις διαμόρφωναν και εδώ το σκηνικό.Ο ίδιος Άσσαντ είχε τη δυτική χώρα (μεγάλα αστικά κέντρα) να ζει σε μια κοσμική σφαίρα πραγμάτων, και την υπόλοιπη χώρα, να πληρώνει γι'αυτό. Φοβερές οικονομικές ανισότητες, μη καταμερισμός του πλούτου και.. η εξέγερση.
Στην εξέγερση του 2012, όπου τα αιτήματα του λαού (κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά) ήταν δίκαια, ο Άσσαντ πρώτος χρησιμοποίησε χημικά καταστέλλοντας έτσι ή τουλάχιστον προσπαθώντας τις μαζικές διαμαρτυρίες, που αρκετές από αυτές, και είναι επίσης κοινά αποδεκτό, πως ήταν αμερικανοκινούμενες. Σε δεύτερο χρόνο ο Άσσαντ δεν είχε αρνηθεί την ύπαρξή τους και λόγος είχε γίνει τότε ώστε τα χημικά αυτά να έρθουν να καταστραφούν στη Σούδα.
Οι αντιπολιτευόμενοι:
Πλέον η βασική αντιπολίτευση του δικτάτορα Άσσαντ, λέγεται Αμερική και εκφραζόταν μέσω του ΙΚΙΛ παλιότερα και πλέον εκφράζεται από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Άλλες συμμετοχές στο έργο, ΕΕ και ΟΗΕ με την πλευρά των φονταμενταλιστών του ΕΣΣ και Ρωσία, Ιράν στο πλευρό του Άσσαντ.Ενώ τα δίκαια αιτήματα των εξεγερμένων μπορούσαν να βρουν τρόπο και να εκφραστούν με ουσία και πολιτική θέσπιση μέσα στις γειτονιές που υπέφεραν τις ορέξεις του δικτάτορα Άσσαντ, τα ηγετικά πρόσωπα του ΕΣΣ και λοιπών ομάδων, στράφηκαν εξ'ολοκλήρου στη Δύση και έτσι έσβησε κάθε ελπίδα για μια δημοκρατική λύση. Δικτάτορας ο ένας, Ουαχαμπιστές οι άλλοι.
Η εμφάνιση των Κούρδων στη Βόρεια Συρία (γνωστή και ως Ροζάβα, δηλαδή "Δύση", από το "Δυτικό Κουρδιστάν" στα κουρδικά), με τον ελάχιστον εξοπλισμό που εξασφάλισε γι'αυτούς το PKK, ξεκίνησαν ένα αγώνα πρωτόγνωρο για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δε μιλούσαν για κράτος, αλλά για μια συνομοσπονδία που θα απαρτιζόταν από όλες τις φυλές και τις θρησκείες και θα ζούσαν αρμονικά. Βασισμένο στις ιδέες του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν και το μανιφέστο του <<Δημοκρατικός Φεντεραλισμός>>.
Αυτό το βήμα, οι Κούρδοι το πραγμάτωσαν μέσα από μονάδες πολιτοφυλάκων συντελεσμένες από Κούρδους, Άραβες και Γυναίκες. Μέσα από τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, την κατάργηση κάποιων και την δημιουργία άλλων, ακόμα και ελευθεριακών (κολλεκτίβες, σχολεία, ειδικά σχολεία για να διδάσκονται κυρίως ενήλικες τη Γυναικολογία, επιστήμη που εισήγαγε ο Α. Οτσαλάν, ερευνώντας και εξυμνώντας τις ιστορικά μητριαρχικά δομημένες κοινωνίες που καταγράφηκαν σε όλο τον πλανήτη).
Η σύνοδος της Αστάνα:
Αρχές του 2017, πραγματοποιήθηκε <<Σύνοδος Ειρήνης>> στην Αστάνα του Καζακστάν για την επίλυση του Συριακού. Ο Άσσαντ, πιθανότατα δεχόμενος πιέσεις και από το Ιράν (κάτι που δε μπορεί να διασταυρωθεί), όχι μόνο έμεινε αμέτοχος στις διαθέσεις της Τουρκίας που ήθελαν τους <<τρομοκράτες>> Κούρδους εκτός τραπεζιού διαπραγματεύσεων, αλλά με τη λήξη της, και με τις προσωπικές προτροπές Λαβρόφ να δεχτεί της πρόταση των Κούρδων για αυτονομία στη Βόρεια Συρία, αυτός επέμεινε να μην κάνει καμία παραχώρηση.
Σε μια κίνηση αξιοπρέπειας, οι Κούρδοι αφαίρεσαν από επίσημο όνομα της Βόρειας Συρίας το Ροζάβα και την ονόμασαν <<Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας>>, επιβεβαιώνοντας άλλη μια φορά στην πράξη τους σκοπούς, τις διαθέσεις για το εγχείρημά τους.
Μελετώντας όλα τα παραπάνω, αναρωτιέσαι όντως τι σημαίνει η φράση <<Η νίκη του Συριακού λαού θα είναι νίκη όλων των λαών της περιοχής>>. Λαός της περιοχής είναι και οι Κούρδοι όπως είναι και οι Σουνίτες Ισλαμιστές.
Μόνη λύση για την Μέση Ανατολή, το Κουρδικό μοντέλο:
Δεν τίθεται ζήτημα, ούτε χωρούν παρενθέσεις στο ποια πλευρά πρέπει να είναι η νικητήρια ανάμεσα σε Άσσαντ και ΕΣΣ. Είναι δεδομένο όμως, πως καμία καλύτερη μέρα δεν θα ακολουθήσει για τους λαούς της Συρίας όταν ο Άσσαντ κερδίσει τους φασίστες φονταμενταλιστές του ΕΣΣ. Και πως τίποτα καλό δεν θα συμβεί όχι μόνο στη Συρία, αλλά και σε όλους τους λαούς του κόσμου αν επικρατήσει ο ΕΣΣ, ουσιαστικά η Αμερική. Η αναγνώριση της ανάγκης στησίματος αναχωμάτων στην Αμερικάνικη ιμπεριαλιστική μηχανή και γενικότερα στη δυτική, είναι δεδομένη. Ένα εθνικιστικό, επιλεκτικά σοσιαλιστικό, καθεστώς όπως αυτό του Άσσαντ, δεν προσφέρει τίποτα στη Μέση Ανατολή.
Αντιθέτως το κουρδικό μοντέλο, εκείνο της συνύπαρξης λαών και θρησκειών, της ενοποίησης μπροστά σε κάθε εκμεταλλευτικό παράγοντα (Δύση, Ρωσία, Κίνα), μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό προπύργιο σταθερότητας και ουσιαστικής αντίστασης, που δε θα εξαρτάται από καμία υπερδύναμη και κανένα κέντρο.Έχει αποδειχτεί στην πράξη. Αποδεικνύεται κάθε μέρα και πλέον αποτελεί μια πετυχημένη πράξη του παρελθόντος. Αποτελεί μια ιστορική απόδειξη.
ΚΑΤΩ ΟΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ - ΚΑΤΩ ΟΙ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΕΣ
ΖΗΤΩ Ο ΚΟΥΡΔΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ - ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ