Το κακό Ιράν, η καλή Δύση

Όσο άβολες και να'ναι κάποιες αλήθειες, παραμένουν αλήθειες. Στην τελική η αλήθεια και το δίκιο είναι ένα, αυτό που αλλάζει είναι οι ερμηνείες.

Το Ιράν αντιμετωπίζεται ως κακό γιατί.. είναι μουσουλμάνοι φονταμενταλιστές και με τους Ρώσους και τους Κινέζους ενώ οι Ισραηλίτες θετικά, επειδή είναι στο δυτικό άρμα.

ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΑΡΜΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

Ξέρετε όμως ποιοι άλλοι είναι στο δυτικό άρμα; Η Σαουδική Αραβία. Οι κοινωνικές/εργασιακές/οικονομικές και ειδικά πολιτικές συνθήκες για μειονότητες, γυναίκες ή γκέι είναι μηδανιμές. Ακούτε κάτι κακό για την Σαουδική Αραβία; Λέτε μήπως εσείς στις κουβέντες σας κάτι κακό για την Σαουδική Αραβία; Ούτε.. Γιατί είναι σύμμαχοι και "επενδυτές". Είναι στο άρμα της Αμερικής και του Ισραήλ. Ενοχλούν μόνο όταν προέρχονται από το κακό Ιράν όμως.

Ξέρετε επίσης ποιοι άλλοι είναι στο δυτικό άρμα; Το ΙΚΙΛ ή ΙΣΙΣ ή ISIS (ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ). Προφανώς και δεν τα λέω εγώ. Τα είπε μια υποψήφια πρόεδρος των ΗΠΑ. Τα είπε ένας πρώην διευθυντής των Ισραηλινών Μυστικών Υπηρεσιών. Τα είπε πρώην υπουργός της κυβέρνησης Νετανιάχου. Ναι αλλά το ΙΚΙΛ δεν είναι δα και Ιράν.

Ξέρετε ποια χώρα είναι βασική σύμμαχος Ισραήλ και ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή; Που ακόμα και όταν σφάζονταν οι αδερφοί τους Παλαιστίνιοι οι δουλειές τους σε ιδιωτικό και διακρατικό επίπεδο ανθούσαν; Σωστά, η Τουρκία και ο Ερντογάν. Αυτή που έστελνε όπλα και ανθρώπινο δυναμικό ή βομβάρδιζε με αεροπλάνα για χάρη του ΙΚΙΛ. Παρέα στο ίδιο άρμα είναι και η Ελλάδα.

Ποιοι άλλοι βρίσκονται στο δυτικό άρμα; Οι Γερμανοί, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι οι Πορτογάλοι και όλη η σάρα και η μάρα. Αυτοί που έχουν ακόμα αποικίες. Που κλέβουν τη ζωή και τα πλούτη 3 Ηπείρων. Που αναγνωρίζουν την Αλ Κάεντα (που και καλά πολεμούν από την πτώση των διδύμων πύργων) στο Ευρωπαΐκό Κοινοβούλιο και στέλνουν όπλα και λεφτά στη Συρία. Που δικαιολογούν μαζικές σφαγές (πρώην Ουκρανία/Ντόνμπας). Αυτοί που έχουν ακόμα παραδομένη την Κύπρο στους Τούρκους και το Κόσοβο στους Αλβανούς.

Στο δυτικό άρμα, ανήκει και η "Διεθνής Κοινότητα" και ο "ΟΗΕ". Αυτοί που κόβουν ράβουν σκηνοθετούν βίντεο μέχρι και που εκτελούν αμάχους απευθείας με τον μανδύα του "Αλάνθαστου του Πάπα". Το πλυντήριο κάθε γενοκτονίας που διαπράττει πολεμικά ή οικονομικά το.. ΚΑΛΟ ΔΥΤΙΚΟ ΑΡΜΑ.

Όποιος θεωρεί ότι η επιλογή του να είναι η Ελλάδα εδώ που είναι η σωστή, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την Ιστορία.

Υγ. Κάτι δηλώσεις περί 99% επιτυχίας απέκρουσης της Ιρανικής επίθεσης στο Ισραήλ σας τα λένε για να νιώσετε ασφάλεια και ότι είστε με τους "δυνατούς", για να συνεχίσετε την στήριξη. Την απόκρουση αυτή την κάναν Αγγλικά, Γαλλικά, Αμερικάνικα, Ισραηλινά αεροπλάνα, συν την αρωγή του αμυντικού συστήματος του Ισραήλ. Συντονισμένες επι μια βδομάδα απο το Ιράν τέτοιες επιθέσεις, θα έκαναν το Ισραήλ επίπεδη απο την Ιορδανία μέχρι τη Μεσόγειο. Συν του τι χρειάζονται οικονομικά αυτά τα υπερσυστήματα άμυνας σε σχέση με τους βαλλιστικούς πυραύλους ή πυραύλους Κρουζ που έριξε το Ιράν και είναι πρακτικά σίδερο με μπαρούτι. 1.5δισ κόστισε αυτή η άμυνα λίγων πυραύλων στο Ισραήλ. Πόσο θα άντεχε;

Το τουρκικό σχέδιο για την εξόντωση των Κούρδων

Ο Ερντογάν επιτίθεται πάλι στα καντόνια της Βόρειας Συρίας (Ροζάβα), Βόρειο Ιράκ (PKK), τονίζοντας πως καμία διάκριση δεν θα γίνει και στον Συριακό Αραβικό Στρατό, τον εθνικό στρατό της Συρίας, της κυβέρνησης Μπασάρ αλ Ασάντ.

Ενώ οι εντάσεις στα μετωπα τα οποία συμμετέχει η Τουρκία έχουν αποκλιμακωθεί, επιστρέφει για να ασχοληθεί με τη δημιουργία μια ακόμης Κύπρου. Μια στάσιμης κατάστασης την οποία θα μπορεί να εκμεταλλεύεται για χρόνια, με αυξομειώσεις στις πολιτικές και στρατιωτικές εντάσεις που την αφορούν.

Το σχέδιο είναι να δημιουργήσει ένα "buffer zone" 30 χιλιομέτρων μέσα στη Συρία, όπου θα μπορέσει, όπως η κυβέρνηση Ερντογάν υποστηρίζει, να επιτρέψει εκεί να επιστρέψουν πανω απο 5 εκατομμύρια Συριοι και άλλων εθνικοτήτων πρόσφυγες που έχουν εγκατασταθεί στην Τουρκία. Στην πραγματικότητα όμως, ο σκοπός δεν είναι αυτός. Είναι η φυσική εξόντωση των Κούρδων και των Σύριων Δημοκρατών αλλά και της Κυβέρνησης Ασάντ.

Η Τουρκία στην γραμμή που έχει επιλέξει πλαι στην Αμερική και το Ισραήλ, όσον αφορά το Συριακό, δεν θα επιτρέψει την νίκη απέναντι στο ΙΚΙΛ και την Συριακή Αντιπολίτευση (Ουαχαμπιστικές ομάδες, ομάδες προσκείμενες ή "θυγατρικές" της Αλ Κάεντα - Τζάις Αλ Ισλάμ, Ταχρίρ Αλ Σαμ κλπ)

Αυτά τα φασιστικά ισλαμιστικά στοιχεία είναι που θα εκμεταλλευτούν αυτό το χώρο, ως δώρο της Τουρκίας για την αφοσίωσή τους ως στρατιώτες της αντιπολίτευσης (τρίστερης), του ΙΚΙΛ και των χώρων που ελέγχουν περιξ του Ιντλίμπ, Μανμπίτς και Εφρίν για χάρη του Ερντογάν και των σκοπιμοτήτων του.

Την ίδια ώρα, οι θύλακες του ΙΚΙΛ αυξάνουν την ένταση των επιθέσεων τους απέναντι στον στρατό της Συρίας, σε πλήρη συγχρονισμό με τους βομβαρδισμούς που ήδη έχουν ξεκινήσει από πλευράς Τουρκίας προς τις ελεγχόμενες από του Κούρδους περιοχές.

Επεξήγηση χάρτη:

Κόκκινο: κράτος της Συρίας

Κίτρινο: Κουρδοι, Συριοι και άλλες εθνικότητες και θρησκείες

Μπλε: Τουρκική εισβολή στη Συρία - ελεγχόμενες περιοχές με τζιχαντιστές και Τουρκους στρατιώτες

Πράσινο: Δυναμεις της Συριακής αντιπολίτευσης - ουαχαμπιστικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από την Τουρκία.

Μαυρες κουκίδες: ΙΚΙΛ (Ισλαμικό Κράτος)

Μπλε διακεκομμένες: PKK (Βόρειο Ιράκ)

Μαυρες διακεκομμένες: Το "buffer zone" που θέλει να δημιουργήσει ο Ερντογάν.

Οι Αλβανοί του Ισπανικού εμφυλίου 1936-1939

 

Όρθιοι α-δ: Petro Marko, Skënder Luarasi, Emrush Myftari
 Κάτω: Mehmet Shehu και Iljaz Pashai

Στη μνήμη των ηρώων που δε φτάνει μια γλώσσα για να εξυμνώνται τα κατορθώματά τους, στη μνήμη των διεθνιστών κομμουνιστών που έδωσαν το αίμα τους πιστοί στις πάντα επίκαιρες ιδέες του Μαρξισμού/Λενινισμού.

 

«Αφήστε με εδώ ανάμεσα στους συντρόφους. Δώστε μου δυο χειροβομβίδες να ολοκληρώσω την τελευταία μου διεθνιστική υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα μου, στους λαούς και τον κομμουνισμό. Εσείς σύντροφοι πηγαίντε εκεί που πολεμούν ακόμα.»

Τα τελευταία λόγια του Ramiz Varvarica, 1900-1938
Αραγώνα, Ισπανία

Ramiz Varvarica/ Ραμίζ Βαρβαρίτσα 1900-1938

Ενώ μόλις 34 υπολογίζεται επίσημα πως είναι οι Αλβανοί που ταξίδεψαν στην Ισπανία για να στηρίξουν την επανάσταση απέναντι στις φασιστικές φάλλαγγες του Φράνκο, 70 είναι ο αριθμός που αναφέρεται από όσους γύρισαν ζωντανοί. Πολεμώντας κυρίως στα μέτωπα της Αραγονίας και της Βαρκελώνης, μέσα απο τις  Διεθνείς Ταξιαρχίες και το Τάγμα «Γκαριμπάλντι».

Σχεδόν 60.000 υπολογίζονται οι διεθνείς μαχητές που έσπευσαν να στηρίξουν τους Ισπανούς Δημοκράτες, απο 53 διαφορετικές χώρες του κόσμου. Ορμώμενοι απο τον νέο ήλιο απο ανέτειλε με τον λαό να παίρνει την εξουσία στην πάλαι Ρωσική Αυτοκρατορία, δεκάδες χιλιάδες νέοι απο όλο τον κόσμο έσπευσαν να δυναμώσουν τις λαϊκές γραμμές όπου ήταν αναγκαίο. Κάποιοι οργανωμένα, μέσα απο τα κόμματα και τις οργανώσεις τους, οι περισσότεροι εθελοντικά, όπως στην περίπτωση των Αλβανών κομμουνιστών, όπου λίγοι ήταν οργανωμένοι απ’όσους έσπευσαν να συνδράμουν.

Υπήρξε, μάλιστα, ανάμεσα στους 70 αυτούς λαικούς ήρωες κι ένας Αλβανός οικονομικός μετανάστης στην Ισπανία που οργανώθηκε στις γραμμές του Ιταλικού Τάγματος «Γκαριμπάλντι» για να πολεμήσει τους φασίστες. Ο λόγος για τον Dhimitër Kosta (Δημήτρ Κόστα), ο οποίος μετανάστευσε στην Ισπανία τέλη του 1936. Έφτασε να γίνει υπαξιωματικός στις ράδες των Διεθνών Ταξιαρχιών πριν τραυματιστεί σε ένα από τα μέτωπα στη Μαδρίτη. Τα ίχνη του χάθηκαν σε ένα απο τα καμπ εξολόθρευσης των ναζί, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Λογιέται ως πεσόντας του Ισπανικού Εμφυλίου, καθώς ο τραυματισμός τους ήταν ο λόγος για να πιαστεί αργότερα αιχμάλωτος.

Συνολικά υπολογίζονται 9 οι Αλβανοί πεσόντες στον Ισπανικό Εμφύλιο:

1.       Ούρφι Αγκόλλι, 23 ετών από την Δίβρη (Β. Μακεδονία)

2.       Θίμο Γκογκοζότο, 24 ετών από την Πάργα (Ελλάδα)

3.       Τζεμάλ Κάντα, 26 ετών από την Πέγια (Κόσοβο)

4.       Τένι Κονόμι, 26 ετών από την Κορυτσά (Αλβανία)

5.       Μούσα Φρατάρι, 27 ετών από το Πρεμέτι (Αλβανία)

6.       Ασίμ Βόκσι, 28 ετών από την Τζιακόβιτσα (Κόσοβο)

7.       Ζεφ Χότι, 30 ετών από την Σκόδρα (Αλβανία)

8.       Ραμίζ Βαρβαρίτσα, 38 ετών από την Επισκοπή (Αλβανία)

9.       Και ο προαναφερθέντας Δημήτρ Κόστα, 40 ετών από το Λεσκοβίκι (Αλβανία)

 

Ανάμεσα στους Αλβανούς εθελοντές μαχητές, υπήρξαν και κάποιες μορφές, που ήταν ή θα γίνονταν ξακουστοί για διαφορετικούς λόγους.

Skënder Luarasi

Ο Skënder Luarasi (Σκεντέρ Λουαράσι), αντιφασίστας συγγραφέας, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, μεταφραστής κ.α. ήταν ένας απο αυτούς. Αργότερα θα αναλάμβανε να καταγράψει και να αποτυπώσει το ταξίδι των Αλβνανών εθελοντών στον Ισπανικό εμφύλιο.

Justina Shkupi

Ανέφερε συνέχεια στα γραπτά αυτά την Justina Shkupi (Ιουστίνα Σκούπι), προσωπική του φίλη η οποία ορμώμενη απο τα λιγοστά λόγια του, έφυγε απο τα Τίρανα για να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των μαχών ως νοσηλεύτρια, πλάι στον «Γιατρό των τριών Ηπείρων», Καναδό κομμουνιστή Νόρμαν Μπεθούν. Ήταν η μοναδική Αλβανίδα γυναίκα που βρέθηκε εκεί. Η στενή φιλία της με την Μητέρα Τερέζα, που εικάζεται πως προέκυψε από τον κοινό τόπο καταγωγής τους (Σκόδρα), ήταν απόρροια του αλτρουισμού που θα επιβεβαίωνε πολλάκις στο μέτωπο.  Μνημονεύεται απο τους συντρόφους της για το θάρρος και την αποφασιστικότητά της με τον Σκεντέρ Λουαράσι να περιγράφει:

«Όταν βομβαρδίστηκε το τρένο, όλοι οι γιατροί και οι νοσηλευτές πήδηξαν για να σωθούν. Εκείνη και ενώ δέχτηκε μια σφαίρα στον ώμο, παρέμεινε να κάνει μετάγγιση αίματος σε έναν τραυματία.»

Η Ιουστίνα πέθανε με μια φωτογραφία στο χέρι. Σε εκείνη τη φωτογραφία ήταν όλοι οι Αλβανοί μου συμμετείχαν στον Ισπανικό Εμφύλιο. Στην Αλβανία έχει φιλοτεχνηθεί ένα άγαλμα προς τιμήν της, το οποίο δεν έχει τοποθετηθεί πουθενά. Αντ’αυτού, έχει δοθεί το όνομά της σε ένα σχολείο και μόνο.

Petro Marko

Ο Petro Marko (Πέτρο Μάρκο) έγινε μετέπειτα ποιητής και θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης  Αλβανικής πεζογραφίας. Έγραψε κι αυτός απομνημονεύματα απο τον Ισπανικό Εμφύλιο και κάνει επίσης εκτενείς αναφορές στην Ιουστίνα Σκούπι.

Mehmet Shehu

Ο σημαντικότερος ως προς τη συνεισφορά του στον Ισπανικό Εμφύλιο και τη μετέπειτα πορεία του, Αλβανός, θεωρείται ο Mehmet Shehu (Μεχμέτ Σέχου). Ο διοικητής της 12ης Ταξιαρχίας «Γκαριμπάλντι», διωγμένος απο την στρατιωτική σχολή της Νάπολι για τα κομμουνιστικά του πιστεύω, διετέλεσε πρωθυπουργός της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας την περίοδο 1954-1981. Στην Αλβανία το όνομά του αναφέρεται πάντα, δίπλα με τη φράση «εγκληματίας πολέμου» με τις κατηγορίες να είναι η εκτέλεση.. φασιστών Ιταλών και η επίθεση στο χωριό Ντουκάτ του Αυλώνα, όπου κατάφερε με την ομάδα του 8 φασίστες Αλβανούς και έναν Ιταλό.

Ένας Αρειανός στη Συρία

Ήταν τέλη Νοέμβρη του 2015 που ολοκλήρωνα την εκπαίδευσή μου στη Ροζάβα. Στο ταμπούρι οι σκοπιές έβγαιναν μετά βίας γιατι πολλοί από τους συντρόφους ήταν ακόμα στην επιχείρηση απελευθέρωσης της πόλης Χολ, στη Δυτική Συρία. Η οργάνωση που συμμετείχα ήταν τουρκική. Άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί να αντιπαρατεθούν στον Ερντογάν από ένα ακόμη μέτωπο.

Όταν έφτασα στη Ροζάβα, οι ερωτήσεις που μου έκαναν οι σύντροφοι για να με γνωρίσουν είχαν ένα πολύ συγκεκριμένο μοτίβο. Κυμαίνονταν μεταξύ των <<από που είσαι, πως σε λένε>>, κι αν είσαι θρήσκος. Επίσης, έληγαν πάντα με το ότι θέλουν κάποια στιγμή να επισκεφθούν την Ελλάδα καί λέγοντας μου γραφικότητες ενός τουρίστα. Ο Μπεντιρχάν όμως, είχε να μου κάνει άλλη ερώτηση.

Ήταν ένας Τούρκος με Αζέρικη καταγωγή, άγνωστο το πραγματικό του όνομα μέχρι και σημερα. Βρισκόταν στο μέτωπο της Χολ. Το κομβόι είχε μόλις φτάσει. Χωρίς να χαιρετήσει τους συντρόφους του ως είθισται, ήρθε κατά πάνω μου σχεδόν τρέχοντας, κατεβαίνοντας από την καρότσα του αυτοκινήτου. Κάποιος του είχε μεταφέρει πως στο ταμπούρι έχει έρθει ένας Έλληνας. Η πραγματική μου καταγωγή δεν είχε μεγάλη σημασία. Ήξεραν την Αλβανία μόνο λόγω του Ενβέρ Χότζα. 

- Καλωσήρθες σύντροφε. Είσαι ο Έλληνας;

- Καλώς σας βρήκα σύντροφε. Από την Αλβ.. Ναι, ο Έλληνας είμαι. 

- Τι ομάδα είσαι;

Σκέφτηκα, τι κοινή απάντηση περιμένει; Να του πω κάποια ισπανική ομάδα που συμπαθώ ή τουρκική;

- Άρης. 

- Είσαι Άρης; Αλήθεια; Γιατί και γω είμαι Άρης. Απο Θεσσαλονίκη είσαι;

Αντε πάλι η λούπα σκέφτηκα..

Αφου ειπώθηκε ότι ήταν να ειπωθεί, τον ρώτησα τι σχέση έχει εκείνος με τον Άρη.

Κωνσταντινούπολη μεταξύ 2014-2015 με τα κασκόλ του Θεού

<<Εμείς είμαστε μια παρέα τριών κολλητών. Οι δυο Γκαλατά, ο ένας Φενέρ. Όταν είδαμε την μετακίνηση των Αρειανών στο Μάντσεστερ, ενθουσιαστήκαμε. Ψάξαμε κι αλλά πράγματα γι'αυτή την ομάδα. Παραγγείλαμε κασκόλ και μια σημαία. Θέλαμε να πάμε Θεσσαλονίκη, αλλά ήταν πολύ ακριβά. Πηγαίναμε όμως στο μπάσκετ της Γκαλατά και φωνάζαμε εκεί συνθήματα της ομάδας.>>

Είχαν βάλει τουρκικούς στίχους στη μαρμελάδα κι ένα ακόμα που δεν θυμάμαι και με τα κιτρινόμαυρα κασκόλ φώναζαν υπέρ της.. μπασκετικής Γκαλατά.

- Υπήρχε κάποτε και μια σελίδα στο Facebook, συνεχίζει χαμηλόφωνα και συνωμοτικά. Aris Antifa Istanbul. 

- Ναι, θυμάμαι είχα στείλει και μήνυμα να μάθω ποιοι ήταν. Μιλούσαμε μέσω google translate. 

- Θυμάσαι, μου λέει, την φωτογραφία των διαχειριστών;

Το logo της πλέον απενεργοποιημένης σελίδας

Είχαν βάλει μια φωτογραφία τους με θολωμένα πρόσωπα στη σελίδα. Φαινόταν όμως ένα τατού με την κόκκινη και μαύρη σημαία στο σβέρκο του ενός. Ο Μπεντιρχάν κατέβασε το κασκόλ που φορούσε και μου έδειξε το τατού. Ήταν ανατριχιαστικό γιατί ένας Αλβανός μετανάστης στην Ελλάδα, γνώριζε έναν Τούρκο με Αζέρικη καταγωγή στη Ροζάβα, στη Βόρεια Συρία, με κοινά ένας όραμα για έναν καλύτερο κόσμο και την αγάπη για τον Άρη! 

Κάναμε αμέσως παρέα. Ο Μπεντιρχάν είχε βρεθεί στη Συρία με το δικό μου "στάτους". Αυτό του "επισκέπτη" αφού ούτε εκείνος ήταν μέλος της οργάνωσης κι έτσι γνώριζε ελάχιστους. Εκείνος θα μου μάθαινε τουρκικά, εγώ αγγλικά και πλέον η συνεννόηση θα ήταν πιο εύκολη. Μετά την νίκη απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος δεν σκεφτόταν να γυρίσει Τουρκία, αλλά ίσως να βρεθεί Ελλάδα. Εκεί θα κινδύνευε. Λέξεις μάθαινε μεταφράζοντας ή προσπαθώντας τουλάχιστον, συνθήματα του Άρη στα αγγλικά. Τον Άρη θα τον είχαμε μαζί μας και στα μέτωπα. Θα τραγουδούσαμε στις καρότσες των hilux καθώς διασχίζαμε πρώτη φορά τον Ευφράτη ποταμό και στην πορεία για την πρώτη επιχείρηση περικύκλωσης της πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους, Ράκκα, αλλά και στην επιχείρηση απελευθέρωσης της πόλης Σαντάντι.

Η τελευταία μας συνάντηση.. 

Φεύγοντας από Συρία του υποσχέθηκα ότι την επόμενη φορά που θα βρεθούμε, θα του έχω δώρο μια μπλούζα του Άρη μας μέχρι να πατήσουμε παρέα τα τσιμέντα του Χαριλάου. 

Μήνες πριν βρεθώ ξανά στη Συρία θα πήγαινε ένας φίλος μου. Πήρα μια μπλούζα λοιπόν από τους Αθηναίους και την έδωσα στο φίλο με "παραγγελία" να φτάσει στα χέρια του Μπεντιρχάν. Όταν ήρθε ξανά η δική μου ώρα, τέλη Αυγούστου του 2017, ταξίδεψα για τα βουνά του ελεύθερου Κουρδιστάν, αυτά που ελέγχει το PKK. Εγκλωβισμένος εκεί αφού όλη η Μέση Ανατολή έβραζε καθώς στο Βόρειο Ιράκ, στην κουρδική Ομοσπονδία λάμβανε χώρα ένα δημοψήφισμα που φαινομενικά θα δημιουργούσε την πρώτη κουρδική κρατική οντότητα, περιμέναμε μέχρι την προ-προηγουμένη των εκλογών, ως μια μέρα που κανείς δεν θα περίμενε να δοκιμάσουμε να περάσουμε τα σύνορα Ιράκ-Συρίας με τα πόδια, για να κάνουμε μια δοκιμή. 

Στο hilux με την καλυμμένη καρότσα που θα άφηνε μαχητές προς το Ιράκ και θα έπαιρνε εμάς να μας πάει στη Συρία, διέκρινα μια κίτρινη μπλούζα. Ήμουν σίγουρος ότι σχετιζόταν με τον Άρη. Το θύμιζε το σχέδιο, όσο μπορούσα να δω από τη σχισμή, αλλά το μυαλό μου δεν πήγε ποτέ στον Μπεντιρχάν. Εκατοντάδες χιλιάδες μαχητές, όλο και κάποιος τρελός, σκέφτηκα, θα έχει κατέβει από πάνω. Όμως ήταν ο Μπεντιρχάν. Το κάλυμμα άνοιξε και παράτυπα ο σύντροφος είχε βγάλει το πάνω μέρος της παραλλαγής, φορώντας μόνο το παντελόνι. Μόστραρε τη μπλούζα παντού όπως μου είπε αργότερα. Την έπλενε και την ξανάβαζε.

Η τραγική κατάληξή του.. 

Ο δρόμος ξανάκλεισε κι έτσι έπρεπε να περιμένουμε μια μέρα ακόμα. Περάσαμε τα βράδυ με μένα να προσπαθώ να του πάρω δυο κουβέντες. Ο Μπεντιρχάν είχε αδυνατίσει κι άλλο και δεν μιλούσε καθόλου. Κάπνιζε, ενώ κανονικά το σιχαινόταν. Όσο έλειπα είχε σκοτωθεί ο Τζομέρτ, ένας αδελφικός του φίλος με τον οποίο είχε έρθει στη Ροζάβα. Μάλιστα είχε αλλάξει και το κωδικό του όνομα και είχε παρατήσει το Μπεντιρχάν για να τιμήσει τον αδερφό του με το Τζομέρτ. Στην ιδέα πως ο Τζομέρτ ζει, μέσα από τον ίδιο.

μάρτυρας Τζενκ Κιλαγκόζ (Τζομέρτ Ναζιφ Εφέ)

Ήταν η τελευταία φορά που τον είδα. Η υπόσχεση αυτή τη φορά για ραντεβού στη Θεσσαλονίκη ήταν άψυχη. Πάντα με την μπλούζα του Θεού επάνω του, αλλά η καρδιά του ήταν πολύ βαριά για χαρές.

Μήνες μετά, έχοντας επιστρέψει ξανά Ελλάδα, έμαθα πως ο Μπεντιρχάν πήγε να μείνει σε κάποιους συγγενείς του στο Αζερμπαϊτζάν. Εκεί παίρνοντας κάποιες "πιστοποιήσεις" από τους συγγενείς του ότι πηγαίνοντας στην Τουρκία θα τη γλιτώσει, δοκιμάζει να περάσει τα σύνορα νόμιμα. Συλλαμβάνεται, βασανίζεται για 7 μέρες κι εν τέλει φυλακίζεται με κάθειρξη 8 χρόνων για απλή συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Η ποινή ήταν 8 χρόνια, καθώς δεν μπορούσε να του πιστωθεί κάποια ενέργεια. Αυτή τη στιγμή έχει μπει στον τέταρτο χρόνο φυλάκισής του, στις φυλακές τύπου F του φασιστικού τουρκικού κράτους.

Ως την επόμενη φορά αδερφέ μας.. ο Θεός του πολέμου να'ναι μαζί σου.

Δεν στηρίζω τους Παλαιστίνιους, γιατί είναι με τον Ερντογάν

Η ρητορική που λανσάρεται επιδεικτικά από όταν άρχισε αυτός ο νέος κύκλος αιματοκυλίσματος των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς, από κάθε λογής γκρουπούσκουλο της δεξιάς και όχι μόνο, είναι αυτή της ολομέτωπης επίθεσης στους "Τζιχαντιστές" Παλαιστινίους της Χαμάς, που "αλληλοαγαπιούνται" με τον Ερντογάν, αλλά και η πλήρης στήριξη του "αδερφού" κράτους του Ισραήλ.

Ας δούμε όμως ποια η γνώμη των Ισραηλινών για τους Ουαχαμπιστές. Ποια η θέση τους σχετικά με τον πόλεμο που άναψαν στην περιοχή οι φανατικοί αυτοί Ισλαμιστές και προκάλεσε τα εκατομμύρια προσφύγων, μέρος των οποίων έφτασε και στην Ελλάδα. Ποια θα ήθελαν να είναι η θέση τους στη Συρία αλλά και πως συνεισφέρουν σε αυτό, με λόγια πρώην αξιωματικών της κυβέρνησης και της Μοσσάντ.

Σε συνέντευξη του Efraim Halevy, πρώην αρχηγού της Μοσσάντ, στο Αλ Τζαζίρα, τον Μάη του 2016, ακούμε να ειπώνονται μεταξύ άλλων, τα εξής..

<<Ερώτηση Δημοσιογράφου: Τι περιμένει το Ισραήλ να βγει από την κατάσταση στη Συρία; Νίκη για τους αντάρτες (Ουαχαμπιστές) ή νίκη για την κυβέρνηση Άσσαντ;

Απάντηση Χαλεβί: Το Ισραήλ θέλει μια ανεξάρτητη Συρία.

Ε: Άρα μια ανεξάρτητη Συρία με τον Άσσαντ στην κεφαλή θα ήταν εντάξει;

Α: Νομίζω δεν έχουμε προτίμηση (!), αλλά μας ενδιαφέρει η πολιτική της Συρίας αυτής, να είναι αποδεκτή από τους γείτονές της.

[...]

Ε: Υπάρχουν αναφορές πως το Ισραήλ προσφέρει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους μαχητές της Αλ-Νούσρα (Συριακή Αλ-Κάεντα). Ισχύει αυτό;

Α: Ναι, αλλά γίνεται σε ανθρωπιστικό βαθμό μόνο.

Ε: Δηλαδή το Ισραήλ δεν έχει στρατηγικούς στόχους στηρίζοντας την Αλ-Νούσρα;!

Α: Ποτέ δεν είπα πως δεν έχει.

Efraim Halevy, αρχηγός της Μοσσάντ, 1998-2002

Τέσσερις μήνες νωρίτερα, ο εν ενεργεία Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Moshe Ya'alon σε συνέντευξή του, είχε δηλώσει πως προτιμά τον Ισλαμικό Κράτος ενεργό στη Συρία, παρά το Ιράν στο πλευρό της Κυβέρνησης Άσσαντ.

Moshe Ya'alon, Υπουργός Άμυνας Ισραήλ, 2013-2016

Αναλογιζόμενοι όμως πως ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας στην Μέση Ανατολή ήταν πάντα η Δύση, στην οποία κατά ομολογία της Χίλαρι Κλίντον στο Κογκρέσο, οι Αμερικανοί εξόπλισαν και έδωσαν πρώτη φορά δύναμη σε αυτές τις φασιστικές ισλαμικές ομάδες στο Πακιστάν (το βίντεο εδώ), αυτό που προκύπτει είναι πως το Ισραήλ είναι ένα εχθρικό προς εμάς κράτος.

Γιατί όμως τόση πρεμούρα ο θύτης να γίνει θύμα; Γιατί "είμαστε" στο πλευρό το Ισραήλ;

Η πολιτική που έχουν επιλέξει οι ελληνικές κυβερνήσεις κατά το παρελθόν μέχρι και σήμερα, είναι αυτή της εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Μιας χώρας εξαρτημένης σε βαθμό τέτοιο, που δεν θα μπορούσε να επιτελεί άλλο ρόλο πέραν μιας καμαριέρας πολυτελείας για τις ΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη τη Μεσόγειο και την προώθησή τους στη Μέση Ανατολή, όπου αιχμή των κέντρων αυτών, είναι το Ισραήλ.

Όταν η Τουρκία εξαπέλυσε επίθεση και κατέλαβε εδάφη στη Βόρεια Συρία το 2018, το Ισραήλ χτυπούσε παράλληλα στρατηγικούς στρατιωτικούς στόχους, όπου βρίσκονταν κυβερνητικές δυνάμεις και δυνάμεις των Χεζμπολλάχ απο τις γειτονικές φίλες χώρες της Συρίας (Ιράν, Ιράκ, Λίβανος). Το Ισλαμικό Κράτος βρήκε χρόνο και χώρο να αναδιοργανωθεί και πλέον χτυπά καθημερινά μικρότερους ή μεγαλύτερους στόχους στην Συριακή ενδοχώρα. Όλα αυτά, με την χορηγία των συμμαχικών πρωταγωνιστικών δυνάμεων (και όχι σαν του υποβαθμισμένου ρόλου της Ελλάδας), Τουρκίας και Ισραήλ.

Η Παλαιστινικές αρχές, είτε λέγονται Φατάχ, είτε Χαμάς, είτε PLO, για να εξασφαλίσουν ότι θα επιβιώσουν και την επόμενη μέρα, για να μπορέσουν να πολεμήσουν για την αξιοπρέπειά τους, για την ελευθερία τους, θα συνεργαστούν με όποιο χέρι τους απλωθεί. Όπως έκαναν οι Κούρδοι της Βόρειας Συρίας με τις ΗΠΑ και την Ρωσία, όπως θα έκανε ο κάθε οργανισμός για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, σε μια τόσο άνιση μάχη.

Αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη!

Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις!

Η Τουρκία επιτίθεται ξανά στη Βόρεια Συρία (Ροζάβα)

Σε μια επιχείρηση που ξεκίνησε πριν περίπου δέκα ημέρες, η Τουρκία επιτίθεται στις SDF (Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις = Κούρδοι, Άραβες, Ασσύριοι, Αρμένιοι, Δρούζοι κ.α.)

Σκοπός του πολέμου χαμηλής έντασης που διεξάγεται είναι η κατάληψη του αυτοκινητόδρομου Μ4 που ενώνει τη Δυτική με την Ανατολική Βόρεια Συρία, περνώντας από εδάφη που ελέγχουν σχεδόν όλες οι δυνάμεις που αντιμάχονται στη Συρία, με το μεγαλύτερο μέρος του αυτοκινητόδρομου, να ανήκει στις SDF.

Άλλος στόχος από τις φασιστικές δυνάμεις, είναι και η κατάληψη της ιστορικής και στρατηγικής πλέον πόλης Άϊν Ίσα, όπου καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στο ΙΚΙΛ (ISIS), βρισκόταν το επιτελείο των SDF, YPG, YPJ.

Κόκκινος Κύκλος: Άϊν Ίσα
Διακεκομμένες: Αυτοκινητόδρομος Μ4

Οι Ρωσικές δυνάμεις που περιπολούν την περιοχή ώστε να διατηρούνται ισορροπίες, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, δήλωσαν πως αποχωρούν από τις περιπολίες καθώς έχει γίνει εξαιρετικά επικίνδυνη η κατάσταση και υπάρχει κίνδυνος να χτυπηθεί δικό τους επιτελείο. Επιβεβαιώνοντας, όπως παλιότερα και στο Έφριν όταν αποχώρησαν μέσα σε λίγες μέρες για να καταληφθεί το Καντόνι από τους Τούρκους και τους φασίστες Ισλαμιστές, πως οι λαοί της Βόρειας Συρίας δεν μπορούν να στηρίζονται σε κανέναν.

Άλλη μια φορά, είναι αντιμέτωποι με τις φασιστικές δυνάμεις της περιοχής και καλούνται να προστατέψουν τον εαυτό τους απέναντι σε έναν οργανωμένο και τεχνολογικά έναν από τους πιο προηγμένους στρατούς του κόσμου.

Στο πεδίο της μάχης οι Τούρκοι ενώ επιτίθενται με βαρύ πυροβολικό, δεν έχουν καταφέρει να διαρρήξουν τις αμυντικές γραμμές των SDF. Οι προσπάθειές τους απέτυχαν με τους φασίστες Ισλαμιστές να έχουν λίγες δεκάδες νεκρούς, οι Κούρδοι αναφέρουν μία απώλεια, όπως και μια απώλεια λέγεται να υπάρχει και από την πλευρά του τούρκικου στρατού, ο οποίος βρίσκεται στα μετόπισθεν στέλνοντας στο μέτωπο τους μισθοφόρους φασίστες.

Ένα άλλο στοιχείο που παρατηρείται για πολλοστή φορά, είναι πως όταν ο τουρκικός στρατός με τους μισθοφόρους επιτίθεται, ενεργοποιούνται και οι "κοιμώμενοι θύλακες" της οργάνωσης ΙΚΙΛ. Οι ενέργειες από το ΙΚΙΛ είναι συγχρονισμένες και χτυπούν σημαντικούς στόχους, όπως στρατηγούς και ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών των SDF. Πληροφορίες που οι ίδιοι είναι αδύνατον να συλλέγουν, οπότε με ασφάλεια συμπεραίνουμε ότι για μια ακόμη φορά η Τουρκία έχει αναλάβει αυτόν τον ρόλο.

Πως θα χωριστεί το Αρτσάχ - Ναγκόρνο/ Καραμπάχ - Τελευταίες εξελίξεις

Σήμερα 20.11.2020, ο Αζέρικος στρατός κατέλαβε στην ευρύτερη περιοχή του Αγκντάμ στο Αρτσάχ - Ναγκόρνο/ Καραμπάχ, όπως και στην ίδια την κωμόπολη. Η περιοχή του Άγκνταμ, όπως συμφωνήθηκε από το δυσμενές για την Αρμενία σύμφωνο κατάπαυσης πυρός μεταξύ Αζερμπαϊτζάν-Ρωσίας-Αρμενίας, είναι μια από τις περιοχές που μας έδινε τις εικόνες των Αρμενίων να καίνε τα σπίτια τους πριν τα εγκαταλείψουν.

Με κόκκινο κύκλο, το Άγκνταμ

Επιπλέον, οι Αρμένιοι που ζούσαν Ανατολικά του Αρτσάχ - Ναγκόρνο/ Καραμπάχ, θα πρέπει να εγκαταλείψουν Τις Δυτικές περιοχές του Καλμπατζάρ και Λαχίν, ως τις 25.11 και 1.12, αντίστοιχα.

Περιεκτικός χάρτης μεταβολών στην περιοχή

Την ευρύτερη περιοχή θα περιπολούν 2000 Ρώσοι ειρηνευτές, χωρίς να είναι ξεκάθαρο ακόμα και τώρα ποια θα είναι η ακριβής θέση τους. Οι ειρηνευτές όμως, θα βρίσκονται σίγουρα στο πέρασμα του Λαχίν, όπου είναι τα σύνορα της Αρμενίας με το Ιράν, αλλά και ο δρόμος που ενώνει την περιοχή του Αρτσάχ - Ναγκόρνο/ Καραμπάχ που κατέλαβε το Αζερμπαϊτζάν με το Δυτικό κομμάτι της χώρας.

Το Αρτσάχ - Ναγκόρνο/ Καραμπάχ είναι μια περιοχή που ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά λόγω των κατοίκων του που είναι Αρμένιοι. Διοικείται από τους ίδιους, με τη στήριξη της Αρμένικης κυβέρνησης.

Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές μαζί με τους άμαχους, ξεπέρασαν τους 4000, μέσα στις 6 βδομάδες της ένοπλης σύρραξης των δύο χωρών.

πηγή: https://www.rferl.org/a/nagorno-karabakh-azerbaijan-army-enters-aghdam-armenians-flee/30959905.html